.

Kitap okumayı sevmem ki ben. Saatlerce masa başı bana göre değil. Yapıştığımı ve bir daha kalkamayacağımı düşünürüm. Batar o mekân bana. Galiba bu bedensel zekâmın yüksek voltta olduğu anlamına geliyor. Şanslıydım ben. Hiçbir zaman ‘akılsız, zeki değil’ cümleleri ile hitap edilmedim ailem tarafından. Kitaplarda, derslerde başarısız olunca. ‘İlgi alanı değil’ ile karşılaştım. Galiba bu her zaman beni hem huzurda, hem eğlencede, hem de başarıda bir adım önde olmamı sağladı.

Annem denilince domates, salatalık bahçeleri ve toprak gelir,
Babam denilince ağaçlar, dağlar, koşmak geliyor aklıma. Annem toprakta yürü dedi, babam koş dedi. Yeterliydi.